Het was eind augustus, een prachtige zomerse vrijdagmiddag, en we besloten met de boot het water op te gaan. Na een heerlijke middag voeren we weer terug naar de thuishaven om de boot op de trailer te laden. Ik stond voorop om de boot aan te leggen, en voordat ik het wist, lag ik plat voorover op de steiger. Hoe? Geen idee. Waarom? Nog minder een idee. Wat ik wél wist: ik had een gat in m’n kin dat drie hechtingen nodig had, mijn bovenbenen waren bont en blauw, er was een stuk van m’n kies af en het allerminste – mijn spaakbeen/ellepijp (linkerarm) was gebroken. En dat… zes weken voor de bruiloft van Lisanne en Anne!

Alle goede voornemens die je dan hebt, schuif je maar even aan de kant. Waaronder het schrijven van een blog ; ). Sowieso stond m’n hoofd er niet naar om iets te schrijven (of te lezen, wat ik normaal graag doe!). Na een kleine week was het flink afzien om van alles en iedereen afhankelijk te zijn. Je wordt letterlijk even stilgezet, en dat is niets voor mij.

Tijdens de weken van mijn herstel werd John op 11 september 50 jaar, en dat wilden we natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Waar ik normaal her en der decoratie- en stylingitems vandaan haal, werd het nu online bestellen en vooral: delegeren. We kijken terug op een geweldige verjaardag, die we vierden bij ons thuis onder de carport.

De Wildbroerders verzorgden de catering: alles uiteindelijk tiptop geregeld, gezellig!, stijlvol! en met onze lieve familie en vrienden erbij!

John kreeg als verrassing een heel toffe houten fiets cadeau. Het is denk ik al zo’n acht jaar geleden dat we op de Dutch Design Week in Eindhoven het eerste prototype zagen dat is altijd blijven hangen… tot nu. Een fiets met een verhaal! Geschiedenis sandwichbike

Daarna weer verder met de voorbereidingen voor de bruiloft, wat Lisanne grotendeels zelf heeft gedaan. Ze had enorm veel creatieve ideeën, en door het hele huis lagen spulletjes klaar die op de grote dag gebruikt zouden worden. Waar mogelijk hielp ik mee, om alvast in de stemming te komen. Wat Lisanne niet wist, is dat ik op de achtergrond bezig was met een levensloop en een stukje voor tijdens het feest. Wat hebben we gelachen tijdens de voorbereidingen!

Een poosje geleden heb ik al onze oude (video)bandjes, cd’s enzovoort laten overzetten op USB. Dat leverde uren aan beeldmateriaal op: van baby tot haar 22e levensjaar. Ga er maar aan staan om daar iets leuks (lees: beknopts) van te maken! De levensloop werd een aaneenschakeling van filmpjes uit verschillende fases van haar leven. Het is cliché, maar wat vliegt de tijd!

Het stukje dat we als gezin deden was vooral hilarisch: een petten battle. Lisanne draagt haar hele leven al allerlei hoedjes, petjes, bandana’s en andere hoofddeksels. De hele zaal deelden we uit wat we in haar kast hadden gevonden, aangevuld met feestmutsen en toen kon de quiz beginnen!

Hier een kleine stukje “reclame” tijdens de quiz.

Hun reactie was goud waard! De filmpjes, bij de quiz vragen, waren zo ge-edit dat ze zich afvroegen: “Hoe dan…?”

Marijke leek met blonde pruik en bril als twee druppels water op Lisanne, zelfs zo, dat Lisanne zich afvroeg of ze het niet zelf was in de vooraf opgenomen filmpjes. En Joas speelde de rol van Anne met verve.

Doordat ik mijn werk even had ‘geparkeerd’ en de deur toch niet uit kon met mijn gebroken arm, was het een leuk tijdverdrijf. Bijkomend voordeel was dat we een paar dagen voor de bruiloft en op de dag zelf er heerlijk relaxed in stonden. Soms moeten dingen gewoon gaan zoals ze gaan.

Binnenkort zal ik uitgebreid verslag doen van die prachtige dag met uiteraard veel beeldmateriaal!

p.s Het herstel gaat gelukkig voorspoedig. Eerst ben je blij dat je je eigen boterham weer kan smeren, dan de was kan doen of het zelfs leuk is om het huishouden weer te kunnen. Maar vooral heel fijn wanneer je je "vrijheid" weer terug hebt als je weer kan autorijden en fietsen! Moment dat je doet beseffen dat de gewone, alledaagse dingen eigenlijk helemaal niet zo gewoon zijn, en dat zelfstandigheid iets is om dankbaar voor te zijn.